Zin – Houden van heel veel mama’s
Over de laatste jaren met mijn moeder, die op jonge leeftijd aan alzheimer leed. Ik sta stil bij wat ik ben verloren – én wat het me heeft gebracht.
Deze auteur heeft zijn bio nog niet geschreven.
Maar we zijn trots te kunnen melden dat jetskevanderschaar al 177 heeft bijgedragen.
Over de laatste jaren met mijn moeder, die op jonge leeftijd aan alzheimer leed. Ik sta stil bij wat ik ben verloren – én wat het me heeft gebracht.
Op de internationale conferentie voor onderzoek naar dementie in Chicago hield ik een zeldzaam openhartig betoog, waar ik een staande ovatie voor kreeg…
Ik wist wel dat de platenspeler naast de televisie van mijn moeder was. Maar beseffen dat ze vroeger ook een ander leven had gehad? Nee, dat deed ik niet. Tot dat ene nummer.
Waar ligt de grens? Hoever zou ik gaan om mijn moeder te kunnen redden, mijn broer of zus, mezelf? Wat heb ik over voor 1 op de 5 mensen in Nederland? Dat hangt ervan af.
Ik zie al voor me hoe het jochie straks zal stralen als papa thuiskomt met zijn Hollandse trofee. Maar: ‘Dat kan niet,’ zegt onze caissière bot. ‘Die zijn alleen voor zegeltjes.’
Tachtig en helemaal terug van weggeweest, met zijn bestseller in herdruk, als een van de meest succesvolle Nederlandse literaire romans van na de Tweede Wereldoorlog.
‘Zo. Dus jullie durven het aan?’ vroeg de gastheer die onze kaartjes scheurde. Beducht liepen we het donker in, naar twee uur durende horror, van het onuitsprekelijke soort.
Sinds het ‘mis was gegaan’ sjouwde mijn vader steevast een plastic tasje met een schone onderbroek voor zijn vrouw. Hoe graag had ik daar wat uitwasbare waardigheid bij gestopt.
Een mijmering over een denkbeeldig leven vol herinneringen en verlangens, die bij vlagen betovert en ontroert. Over zielsverwanten, ouder worden en de kracht van verbeelding.
Yoga is leren om de kloof tussen wat is en wat ik mis te accepteren, al dacht ik te werken aan mijn rompstabiliteit, zodat ik er blessurevrij van weg kan blijven rennen.